Rouwbegeleiding
Deel je verlies
Het verlies van vrienden en familie brengt verdriet, kwaadheid, leegte met zich mee. Het leven valt stil. De vermoeidheid voel je dag in dag uit. In die grote leegte kan het een lichtpuntje zijn om verlies uit te spreken. Om de leegte te laten zijn, zonder het te moeten opvullen. Dat mag. Dat kan.
​
Je staat er niet altijd bij stil. Verlies kent nog vele vormen. Het is niet altijd een verlies van een persoon.
​
Met het ouder worden word je geconfronteerd met een verlies aan mobiliteit, je zintuigen werken minder goed. De omstandigheden waarin je leeft, zorgen voor verlies aan autonomie en zelfbeschikking.
​
Of je verliest aan bewegingsvrijheid omdat je tijd en aandacht naar de zorg gaat van iemand die jouw hulp nodig heeft. Ook dan word je geconfronteerd met verlies.
​
Het verwerken van verlies gaat gepaard met een rouwproces.
Het verlies vraagt aandacht, tijd en ruimte om te mogen ZIJN.
​
In gesprek krijg jij alle tijd om stil te staan bij jouw verlies.
Ik werk al bijna dertig jaar in woonzorgcentra. Dagelijks word ik geconfronteerd met het verdriet of de kwaadheid bij bewoners. Een verhuis naar het woonzorgcentrum en het afscheid nemen van een thuis, het verlies aan fysieke of mentale fitheid, het verlies aan zelfstandigheid of zelfbeschikkingsrecht. Hun naasten vertellen mij hoe zij de situatie ervaren. Hun vader en moeder zijn niet meer wie ze waren. Het rouwproces voelt soms rauw aan.
​
Ik verloor mijn vader enkele jaren geleden en ontdekte dat rouwen een teken is van liefde. Dr. Manu Keirse schrijft heel helder over de rouwtaken (zijn boek Helpen bij verlies en verdriet). Dat hielp mij door mijn rouwproces.
Ik ben een zachte lichtbron voor jou,
​
jij die dagelijks geconfronteerd wordt met verlies.​
​
jij die zorgt voor een ander. Stil staan bij het verlies dat jij alle dagen ziet en ervaart, kan je helpen om het een plaats te geven. Het helpt je door jouw rouwproces.
​
jij die nood hebt om je verlies uit te spreken en om ontvangen te worden.
Manu Keirse