Soms vergeten we hoeveel verlieservaringen mantelzorgers met zich mee dragen.
Als kind ben je gewoon dat je ouders voor je zorgen. Als plots de rollen worden omgedraaid en jij voor je vader of moeder gaat zorgen, word je geconfronteerd met veranderende relaties.
Het is aan jou om het voortouw in handen te nemen. Jij neemt een deel van de zorg over, en als er stappen gezet moeten worden zal jij het initiatief nemen. Jouw oudere heeft niet meer de energie om dat zelf te doen.
Al die kleine gebeurtenissen zijn het gevolg van een verlies, jouw oudere gaat achteruit, mentaal of fysiek. Jij vangt het op, maar het laat je niet altijd onberoerd.
Het verlies kan soms zo groot zijn dat jouw oudere jou niet meer herkent. Anderzijds kan hun karakter zodanig veranderen dat jij je dierbare oudere ook niet meer herkent. Hij of zij is niet meer dezelfde persoon.
Of je het nu wil of niet, het is een realiteit die jij onder ogen moet komen.
Hier is rouwen aan de orde, ook al is er niemand gestorven.
コメント